Skarga powodowa / Głos obrończy
Skarga powodowa – nie jest tylko zapisem czy zarysem historii małżeństwa w oparciu o rozkład pożycia małżeńskiego stron. W kościele katolickim, nie istnieje możliwość przeprowadzenia postępowania o rozwód. Skarga powodowa to m.in zapis argumentacji prawnej uzyskanej na podstawie interpretacji całości problematyki małżeńskiej w oparciu o konkretny tytuł prawny na podstawie, którego przedstawiamy swoje dowodzenie, czyli udowadniamy tytuł z którego wnioskujemy proceduralnie o orzeczenie nieważności małżeństwa. Należy posiadać właściwą wiedzę na temat podstaw prawnych dotyczących zasadności przedstawianej interpretacji prawnej.
Próba przedstawiania tytułu prawnego, bez wiedzy na temat jego bardziej specjalistycznej interpretacji może doprowadzić do wyroku negatywnego, w momencie kiedy strona błędnie zinterpretuje dowody w zakresie postępowania dowodowego na poparcie tezy prawnej, dotyczącej ściśle określonego problemu prawnego. W takiej sytuacji trybunał nie uzyskawszy pewności co do właściwych tez dowodowych, musi zawsze opowiedzieć się za ważnością małżeństwa zgodnie z kan. 1060 „małżeństwo cieszy się przychylnością prawa, dlatego w wątpliwości należy uważać je za ważne, dopóki nie udowodni się czegoś przeciwnego”.
SPORZĄDZANIE SKARGI POWODOWEJ
Osoby, które spróbują samodzielnie sporządzać skargi powodowe, co nie jest problemem w postępowaniu o rozwód – strony dosyć często w treści powództwa nawiązują do pozwu o rozwód cywilny, popełniając tym samym błąd. W skardze powodowej w pierwszej kolejności nawiązujemy do systemów relacyjnych, które kształtowały się być może w sposób niewłaściwy od samego początku, zaznaczając przy tym związek z systemami wychowawczymi z rodzin generacyjnych. Okres pożycia małżeńskiego można scharakteryzować m.in.: (to nie jest przykład) – jedynie krótka interpretacja okresu małżeńskiego – praktyka małżeńskiego postępowania pozwanego w życiu małżeńskim stron, ukazała charakter działań nieprawidłowych z jego strony w konsekwencji, określając niezgodność zachowania deklaracji prawnej pozwanego z konkretyzacją zobowiązań małżeńskich w aspekcie realizacyjnym. Pozwany zawierając związek małżeński działał w oparciu o chęci uzyskiwania korzyści indywidualnych w żaden sposób niezwiązanych z potrzebą tworzenia wspólnoty emocjonalnej z powódką. U pozwanego występowały zaburzenia w funkcjonowaniu osobowości – niedojrzałość emocjonalna, która uniemożliwiła budowanie więzi i wspólnoty małżeńskiej oraz podjęcie istotnych obowiązków małżeńskich. Postępowanie pozwanego było nacechowane brakiem poczucia wewnętrznej motywacji do kształtowania i podtrzymywania związków emocjonalnych na autentycznym poziomie, określającym wymaganą prawem relacyjność. Pozwany ze względu na braki emocjonalne w zakresie potrzeb, odnośnie właściwej relacyjności małżeńskiej, nie był w stanie dostrzec prawidłowych kryteriów w zakresie działań inicjujących wspólnotowość.
PROCES PRAWNY
Jeśli strony przedstawiają jedynie opis historii małżeństwa, najczęściej opisując zdarzania w emocjonalny sposób w konsekwencji zaznaczając sprawstwo i winę za „nieszczęśliwe małżeństwo”, po stronie pozwanego – to należy zdać sobie sprawę, że proces o orzeczenie nieważności będzie badał aspekty prawne sprawy na zasadzie właściwej praktyki dowodzenia – proces prawny nie będzie spełniał życzeń czy też oczekiwań strony, co do problematyki dotcyzącej braku satysfakcji ze związku. Przedmiotem procesu nie jest określenie winy strony, czy też określenie poszkodowanego czy poszkodowanej – proces, ściśle dotyczy merytoryki prawnej. Zasadnym jest stwierdzenie, że skarga powodowa to pierwszy i najważniejszy obraz stanu faktycznego przedstawiający problematykę małżeńską, która powinna wypełnić powództwo na podstawie tytułu, który przedstawiamy jako przyczyna nieważności umowy małżeńskiej.